سوژه نگار

ولادت حضرت امام زمان (عج) مبارک ... 

" هر جا که نام توست، همان جا معطر است ...

هر جا که ذکر توست، همان جا منور است" ... 

السلام علیک یا صاحب الزمان (عج) ... 

یا مهدی ادرکنی ...

" آقا، ردای سبز امامت مبارکت ...

پوشیدن لباس خلافت مبارکت ...

ای آخرین ذخیره زهرایی حسین (ع) ...

آغاز روزگار امامت، مبارکت " ... 

" آمده بود اخلاق‌ را زنده کند ...

آمده بود تا دختران حق زندگی داشته باشند ...

آمده بود تا صدای خنده بلند شود ...

آمده بود تا آتش جنگ خاموش شود ...

رفت ...

راه را گم کردند ...

اخلاق را سر بریدند ...

دختران را خفه کردند ...

خنده ممنوع شد ...

و آتش جنگ به همه جا سر کشید ...

دین محمد (ص) در انتظار منجی‌ (عج) است ...

تا دوباره زنده شود " ...

آقا سلام ...

مُحرم شروع شد ...

قدم بگذار بر چشمان ما آقا ...

بیا دل های ما تنهاست ...

"امشب می‌خواهم برای صلح دعا کنم ...

برای آنها که جنگ‌ زده ‌اند ...

برای آنها که آواره ‌اند ...

برای آنها که شب‌ هایشان به خیر نیست ...

اللهم عجل لولیک الفرج ...

شب بخیر ای صلح جهانی" ...

تولدت مبارک عزیز دل ...

"به جز سلام به تو، آن هم اکثرا از دور ...

چه کرده ایم در این عمری از تباهی ها" ... !؟

"بیا که یاد تو آرامشی است طوفانی" ...

"ﻧﺮﮔﺲ ...

ﮔُﻞِ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺍﺳﺖ ...

ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺍﺳﺖ ...

ﮔُﻞ ﻧﺮﮔﺲ ﻧﻤﯽ ﺁﯾﯽ" ... ؟!

"یک سال بدون جمعه هایش می شود 313 روز ...

سلام آقای خوبی ها" ...

ﺁﺷﻮﺏ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺟﻨﮓ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﮐﻨﺎﺭ ...

ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻧﺪﯾﺪﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻦ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ ... ؟!

فرامرز عرب عامری ...

آغاز امامتت مبارک آقا جانم ...

مهدی صاحب زمانم ...

این سومین سالی است که اینجا درباره "روز قلم" می نویسم ... (++)

این روز برای من خیلی ارزشمنده خیلی بیشتر از مناسبت های دیگه ... !

چون قلم؛ یارِ دیرین و بهترین و آگاهانه ترین انتخابم بوده و هست ... :)

14 تیر ماه به پیشنهاد انجمن قلم ایران ...

و تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال 1381 ...

در تقویم رسمی کشور "روز قلم" نامگذاری شد ...

علت انتخابِ این روز هم گویا به تاریخِ کهن و فرهنگ ساز ما ایرانی ها برمیگرده ...

اینکه ابوریحان بیرونی در کتاب آثار الباقیه خود آورده است:

ایرانیان باستان، چهاردهمین روز از تیرماه را روز تیر (عطارد) می نامیدند ...

سیاره تیر یا همان عطارد در فرهنگ ادب پارسی، کاتب و نویسنده ستارگان است ...

به همین مناسبت این روز رو روز نویسندگان می دانستند ...

البته در روایتی دیگر آمده:

ایرانیان باستان در سیزدهم تیـرماه جشن بزرگ تیرگان رو برگزار می کردند ...

و هوشنگ پادشاه پيشدادی ایران هم شغلِ نویسندگی ...

و کتابت رو در این روز به رسمیت شناخت و آنان رو گرامی داشت ...

هر چه که هست؛ در جایگاهِ رفیع "قلم" در دین و آیین ما شکی نیست ...

سوگندِ خداوند به قلم در قرآنِ کریم و احادیث و روایاتِ زیادی که در این باره هست ...

مسئولیتِ همه ما رو سنگین تر میکنه ...

مولا علی (ع) فرمودند: "عقل نویسنده در قلمِ اوست" ...

و با این حدیث، حرفی دیگر باقی نخواهد ماند ...

 جُز عرضِ تبریک به تمامِ صاحبان و همنشینانِ قلم ... :)

و اینکه یادی کنیم از نوایِ زیبای "ای قلم" ...

با صدای حاج ابراهیم رهبر و سروده شجاع الدین صفری (صفائی) ...

"ای قلم سوزلَرین دَه اَثر یوخ ...

آشنا دَن مَنَه بیر خَبَر یوخ ...

ای قلم در حرف هایت اثری نیست ...

از آشنا برای من خبری نیست ...

گَلدی بو جومعَه دَ گِشدی آلله ...

فاطمَه یوسیفینَّن خبر یوخ ...

این جمعه هم آمد و گذشت ای خدا ...

از یوسف فاطمه (س) خبری نیست ...

یاندی پروانَه لَر شمعِ سوندی ...

آیریلیقدان اورَه قانَه دوندی ...

پروانه سوخت و شمع زندگیش خاموش شد ...

از جدایی دل ها خون شد" ... (+)

"یکی از جمعه ها، جان خواهد آمد ...

به دردِ عشق، درمان خواهد آمد ...

غُبار از خانه هایِ دل بگیریم ...

که بر این خانه، مهمان خواهد آمد" ...

یا اباصالح المهدی (عج) ادرکنی ...

در وبلاگ منتظران ظهور ... 

"دل با صلوات محرم راز شود ...

سیمرغ شود بلند پرواز شود ...

فرمود پیامبر (ص) که با هر صلوات ...

درهای اجابت دعا باز شود" ...

اللّهُـمّ صَـلِّ عَلی مُحَمَّـد وَ آلِ مُحَمَّد وَ عَجِّل فَـرَجَهُم ...