سوژه نگار

🔹 27 اردیبهشت،

روز ملی ارتباطات و روابط عمومی گرامی باد ... (+)

🔸 شیواترین کلام برای فلسفه وجودی روابط عمومی:

"تو برای وصل کردن آمدی ...

نه برای فصل کردن آمدی" ...

"یاد آر زِ شمع مُرده یاد آر" ... 

سومین سالگرد درگذشت دکتر کاظم معتمدنژاد ... (+)

پدر علوم ارتباطات ایران ...

در سالن شهید همت دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد ... (+)

لباس و نحوه پوشش هنرمندان ...

همیشه از موارد حاشیه ساز مراسم ...

و برنامه های مختلف سینمایی و تلویزیونی بوده و هست ...

مثل مراسم جشن حافظ امسال ...

که واکنش هفته نامه یالثارات رو به دنبال داشت ...

این نشریه که در اتخاذ موضعگیری های تند سابقه زیادی داره ...

با انتشار عکس های فرش قرمز بازیگران و هنرمندان نوشت:

دیوث کیست ؟ ... (+)

فعلا نه به این ادبیات رسانه ای ...

از نوع توهین، فحاشی و هتک حرمت به بهانه نهی از منکر کاری داریم ...

نه به بد و خوب و بایدها و نبایدهای برگزاری جشن حافظ ...

و پوشش و آرایش هنرمندان شرکت کننده اش ...

چرا که بارها در این مورد نوشته ایم ...

در واقع این مطلب رو نه به عنوان یک خبرنگار می نویسم ...

نه یک کارشناس علوم ارتباطات اجتماعی ...

بلکه از نگاه سوژه نگار می نویسم درباره یکی از بازیگران مورد علاقه! ... :|

مهران غفوریان ... !

و انتشار این عکس توهین آمیزش ...

که با عنوان لباس پیشنهادی برای جشن حافظ سال 96 مطرح شد ...

یعنی این هنرمند ... !

راهی بهتر از توهین و تمسخر حجاب و چادر بانوان ایرانی سراغ نداشت ... ؟!

اهدنا الصراط المستقیم ...

امان از این کار خبر ...

که گاهی ...

نمیدونی کدوم سمتش صراط مستقیمه ... ؟! 

روز ارتباطات و روابط عمومی ...

 پروفسور کاظم معتمدنژاد درگذشت ...

خبرش رو در وبلاگ "علوم ارتباطات" خوندم ... 

بعدش پیامک، کامنت، ایمیل و ...

بود که بین بچه های ارتباطات رد و بدل شد ...

به هم خبر دادیم و تسلیت گفتیم ...

برای اهالی رسانه ..

اونم کسانی که در دانشگاه علامه طباطبایی (ره) درس خوندند ... 

پرفسور معتمدنژاد یعنی پدر علم ارتباطات ...

از بیماری پارکینسون و همین طور به حالت کُما رفتن ایشون خبر داشتیم ...

اردیبهشت امسال - در مراسم رونمایی از سردیس او در فرهنگسرای رسانه تهران ...

به همین دلیل حضور نداشت ...

و قابل پیش بینی بود در همایش نکوداشتش ...

که قرار بود شنبه آینده - 23 آذر ماه در نخستین روز از هفته پژوهش ...

در سالن شهید مطهری دانشکده علوم اجتماعی ..

و ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی (ره) برگزار بشه نیز نخواهد بود ...

اما استاد هم رفت ...

از دنیایی که سرای ماندن نیست ...

پیرمرد دوست داشتنی دانشکده علوم ارتباطات ...

با گام های آهسته و استواری که بر می داشت ...

استادِ استادهای ما بود ...

و نویسنده بسیاری از کتاب های ما ...

بنیانگذار علم ارتباطات و احیاگر آموزش روزنامه‌نگاری در ایران ...

که تألیفات و ترجمه های ایشون ...

هنوز هم از جمله منابع مرجع روزنامه‌ نگاری کشور به حساب میاد ...

همیشه امیدوار بود و رو به جلو ...

در بیشتر از نیم قرن تولید علم در حوزه ارتباطات ...

بومی سازی دانش روزنامه‌ نگاری و حقوق مطبوعات ...

برای ترویج اخلاق حرفه ای در فعالیت های مطبوعاتی نیز خیلی تلاش کرد ...

درگذشت ایشون رو به جامعه رسانه ای کشور به ویژه شاگردانش ...

و همه استادان روزنامه نگاری و ارتباطات تسلیت میگم ...

بعد نوشت:

تهران، قطعه نام‌ آوران، اینجا همه غمگین‌ اند ... (+)

این پُست قرار بود بیشتر درباره "روز دانشجو" باشه ...

ولی قسمت این شد که یاد "همیشه استاد" رو گرامی بداریم ...

فرقی هم نمیکنه ...

استاد و دانشجو، هر دو مسافران یک قطارند ...

یکی پیشرو و دیگری دنباله رو ...

مهم اینه که قطار علم و دانش از حرکت باز نمونه و راهش رو درست بره ...

و در هر ایستگاه ثمرات و سوغاتی های مفیدی داشته باشه ...

سخنی از شهید بهشتی (ره) هست که خیلی جای تأمل داره:

"دانشجو مؤذن جامعه است، اگر خواب بماند نماز امت قضا می شود" ...

امیدواریم که به حول و قوه الهی ...

گوش شیطان کر و چشم دشمنان کور ...

دانشجویان امروز ما - هم  ...

سختکوش، پرسشگر، درسخوان، محقق، آگاه، بیدار و آینده نگر باشند ... :)

روز دانشجو بر همه دانشجویان عزیز مبارک ...

🔹 قبل نوشت ... (+)

"ارتباطات توی ایران اینجوریه که به طرف ایمیل می‌زنی! ... 

بعد باید پیامک بفرستی: ایمیلتو چک کن!! ... 

بعد باید زنگ بزنی، بگی:

اس‌ ام‌ اساتو چک کن!!" ... 

درباره روابط عمومی هم این جور مطالبی داریم ...

اما فعلا - فقط - تبریک میگیم خدمت دوستان ... 

روز جهانی ارتباطات و هفته روابط عمومی مبارک ...

مدت هاست میخوام تحلیلی درباره ارتباطات در دنیای امروز بنویسم ...

هر بار ذهنم لبریز میشه از حرف های نگفته ...

و راهکارهای جدید در بخش های مختلف ...

آخه این موضوع اونقدر گسترده است که نمیدونی از کجاش شروع کنی ...

... 

تا اینکه تیتری در این مورد نظرم رو جلب کرد:

"عصر ارتباطات یا عصر پایان ارتباط ؟"

مطلب یه جورایی حرف دل من بود ...

و لینک شده بود به همین متن در سایتی دیگر با تیتری دیگر که:

" سرابی به نام عصر ارتباطات " ...

دریغ از اینکه بدونی نویسنده اش کیه ... ؟!

... 

البته نوشته فقط طرح موضوع کرده بود، بی آنکه راهکاری در این مورد ارائه کنه ...

علی الحساب بخش هایی از اون رو در اینجا نقل می کنم ...

بلکه خودم هم بالأخره راضی بشم ...

حرف ها و نظراتم رو با ارائه راهکاری کارشناسی شده در این مورد مکتوب کنم ...

ما معتقدیم که عصر ارتباطات نام دروغینی بیش نیست ... 

سیاستمداران، مدیران و بزرگان بشریت به دروغ این عصر را عصر ارتباطات می نامند ...

این عصر، عصر تنهایی و در خود فرو رفتن است ...

 اینکه در جیب همه، یک تلفن همراه است، دلیلی بر با هم بودن آدم ها نیست ...

...  

تلفن همراه، خیانت به بشریت بود ... ! 

هیچکس یک ظهر دلگیر جمعه که دلت دارد از سینه در می آید ...

و خفه شدی از بی هم صحبتی، به تو زنگ نمی زند و نمی پرسد: حالت خوب است؟ ...

هیچکس حتی تنهایی اش را با تو سهیم نمی شود ...

اما وقتی گرفتاری زنگ می زنند: فلان روز وقت داری فلان کار را برای من انجام بدی ؟...

... 

سهم ما از ارتباطات، گسترش دردسرها و گرفتاریهایمان است ...

عصر ارتباطات فریب است ... 

ما وسایل ارتباطی را گسترش داده ایم که مادرها هر زمان دلشان خواست ...

به فرزندان بخت برگشته زنگ بزنند که کدوم گوری هستی ؟ ...

زن بـه شوهـرش زنگ بزند: کجایی؟ چرا دیر کردی ؟ ...

و شوهر زنگ بزند که: به مامانم زنگ بزن حالش را بپرس ...

و فرزندان به پدرهایشان بگویند: 

سر راه برای من سی دی جدید هم بخر با چیپس فلفلی و ماست موسیر ! ...

ما ...

هی هر روز تنهاتر شدیم ... 

هی هر روز منزوی تر شدیم ...

 هی هر روز مجازی تر شدیم ...

ما در دنیای مجازی غرق شدیم ...

...         

ما یادمان رفت به پدربزرگ و مادر بزرگ هایمان سر بزنیم ... 

چون هر بار که می خواهیم از خانه بیرون برویم ...

چراغ اسم یک عالمه از دوستان مجازی ما روشن است ...

و دلمان نمی آید بدون گپ زدن با آنها برویم ...

و وقتی گپ ما تمام می شود ...

دیگر دیر شده و خسته شده ایم از بس با کیبورد حرف زده ایم ... ! 

...

این گونه است که وبکم ها زیاد می شود و اسکایپ و اوووو ... ! 

همه گیر تر می شوند ...

و این گونه است که ما مجازی عاشق "ع " می شویم ...

و "ع" مجازی عاشق "الف" و "واو " می شود ...

و آنها مجازی عاشق دیگرانی که خود مجازی عاشق دیگران ترند ! ...

...  

این گونه است که هی آدم ها تنهاتر می شوند ...

این گونه است که ما خواهرمان را دو هفته است ندیده ایم و حرف نزده ایم ...

 و فقط سه باری مجازی گپ زده ایم ...

... 

این گونه است که نیمه شب می فهمیم پدرمان یک سفر ده روزه در پیش دارد ...

و ما نمی دانستیم ... ! 

ولی می دانیم دختر فلان دوست ندیده ...

دیروز عروسکی خریده که وقتی دلش را فشار دهی "آی لاو یو" می گوید ...

و پسر فلان بلاگر تازگی ها نقاشی می کند ...

و عکس نقاشی اش را هم دیده ایم، اما سه هفته است که برادرمان را ندیده ایم ... !

این گونه است که دیگر همسایه از همسایه خبر ندارد ... 

این گونه است که" ...

...  

روز ارتباطات و روابط عمومی رو به خانواده بزرگ ارتباطات كشور تبریک میگم

و به عنوان یک خبرنگار آرزو می کنم

دوستانِ روابط عمومی، برای هموار شدن جاده های سنگلاخ اطلاع رسانی بیش از پیش بکوشند.

با وجود تحولات دهه های اخیر و وقوع پدیده ای به عنوان روابط عمومی الکترونیک در کشور

و علی رغم فعالیت برخی روابط عمومی های آگاه، متعهد و متخصص در اداره ها، نهادها و سازمان ها،

متأسفانه اغلب روابط عمومی های استان سرسبزمان - گیلان -

به جای اینکه نماینده های خبری دستگاه های اجرایی خود باشند، نقش صافی های خبری رو ایفا می کنند!

حال آنکه در دنیای نوین ارتباطات و اطلاع رسانی های لحظه ای،

یک روابط عمومی کارآمد و توانا، به جای اینکه دیواری غیرقابل نفوذ بین مدیر و رسانه ها ایجاد کنه؛ 

باید اطلاعات و مهارت های خودش رو افزایش بده

تا در مواقع لزوم بدون اتلاف وقت و با سرعت، صحت و دقت پاسخگوی نیازهای خبری رسانه ها باشه.

با این حال ممنونم از همه روابط عمومی های صبور 

و پرحوصله ای که همواره یاریگر خبرنگاران – از نوع مبتدی و کاربلد – هستند

و به اطلاع رسانی شفاف در جامعه کمک می کنند.