سوژه نگار

خُب خدا رو شکر که ماه رمضان امسال حال خیلی خوبی داشتم ...

برعکس سال های گذشته ... 

يا منزل السكينه فى قلوب المومنين ... (+)

از دعای بیستم ماه مبارک هم حس خوبی گرفتم ...

مثل هر سال ... 

ای فرود آورنده وقار ...

خدایا ...

در این روز بر من درهاى بهشت را بگشا ...

و درهاى آتش دوزخ را ببند ...

و براى تلاوت قرآن توفیقم ده ...

اى نازل کننده آرامش در دل هاى مؤمنان ...

اللهم افتح لی فیه ابواب الجنان و اغلق عنی فیه ابواب النیران ...

و وفقنی فیه لتلاوه القرآن ...

یا منزل السکینه فی قلوب المومنین ...

خدایا در این روز بر روی من درهای بهشت را بگشای ...

و در این روز درهای آتش دوزخ را بر روی من ببند ...

و مرا در این روز توفیق تلاوت قرآن عطا فرما ...

ای فرود آورنده وقار و سکینه بر دل های اهل ایمان ...

"يا مُنَزّلِ السّكينةِ في قُلوبِ المؤمِنين؛

ای فرود آورنده وقار و آرامش در دل هاى اهل ايمان" ...

بخشی از دعای امروز – بیستم ماهِ مبارک رمضان – هست ...

هر بار که میخونمش این سوال به ذهنم میاد: 

پس اینکه - گاهی - دل های ما در محاصره موجی از آشفتگی ها و بی قراری ها،

اضطراب ها و نگرانی ها قرار میگیره باید به ایمانمون شک کنیم ... ؟!

"اللهم غير سوء حالنا بحسن حالک؛

بارالها! حالِ بدِ ما را به حالِ نيکويت تغيير ده" ...

"یا مُنزل السّكینةِ فی قُلوبِ المؤمِنین ... 

ای فرود آورنده آرامش بر دل های مؤمنان" ...

 "بارالها ...

روح مرا همچون آب، پاک و زلال بگردان" ...