سوژه نگار

"امروز نه آغاز و نه انجام جهان است ...

ای بس غم و شادی که پس پرده نهان است" ...

🔸 هجران، فقدان، از دست دادن و کم شدن یک عزیز در زندگی ...

آن هم ناگهانی و در اوج امیدواری ...

اتفاق غریبی است که دنیا رو در نظر انسان بی ارزش میکنه ...

 اعتراف می کنم ...

معنی این واژگان رو تاکنون درک نکرده بودم ...

می شنیدم، می خوندم و می گفتم ...

اما معنی اش رو آن جور که باید متوجه نشده بودم ...

🔹 تشکر از ابراز همدردی تک تک شما دوستان خوبم ...

خداوند به شما و عزیزانتون سلامتی بده ...

باز هم التماس دعا ...

"بگذار تا از این شب دشوار بگذریم ...

آنگه چه مژده ها که به بام سحر بریم ...

رود رونده سینه و سر می زند به سنگ ...

یعنی بیا که ره بگشاییم و بگذریم" ... (+)

تا تو با منی زمانه با من است ...

بخت و کام جاودانه با من است ...

تو بهار دلکشی و من چو باغ ...

شور و شوق صد جوانه با من است ...

یاد دلنشینت ای امید جان ...

هر کجا روم روانه با من است ...

ناز نوشخند صبح اگر توراست ...

شور گریه شبانه با من است ...

برگ عیش و جام و چنگ اگرچه نیست ...

رقص و مستی و ترانه با من است ...

گفتمش مراد من به خنده گفت ...

لابه از تو و بهانه با من است ...

گفتمش من آن سمند سرکشم ...

خنده زد که تازیانه با من است ...

هر کسش گرفته دامن نیاز ...

ناز چشمش این میانه با من است ...

خواب نازت ای پری ز سر پرید ...

شب خوشت که شب فسانه با من است ...

امیر هوشنگ ابتهاج سمیعی گیلانی ... (+)

متخلص به سایه ...

زاده 6 اسفند 1306 در رشت ...

"چشمه ای در کوه می جوشد، منم" ... (+)