سوژه نگار

این سومین سالی است که اینجا درباره "روز قلم" می نویسم ... (++)

این روز برای من خیلی ارزشمنده خیلی بیشتر از مناسبت های دیگه ... !

چون قلم؛ یارِ دیرین و بهترین و آگاهانه ترین انتخابم بوده و هست ... :)

14 تیر ماه به پیشنهاد انجمن قلم ایران ...

و تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال 1381 ...

در تقویم رسمی کشور "روز قلم" نامگذاری شد ...

علت انتخابِ این روز هم گویا به تاریخِ کهن و فرهنگ ساز ما ایرانی ها برمیگرده ...

اینکه ابوریحان بیرونی در کتاب آثار الباقیه خود آورده است:

ایرانیان باستان، چهاردهمین روز از تیرماه را روز تیر (عطارد) می نامیدند ...

سیاره تیر یا همان عطارد در فرهنگ ادب پارسی، کاتب و نویسنده ستارگان است ...

به همین مناسبت این روز رو روز نویسندگان می دانستند ...

البته در روایتی دیگر آمده:

ایرانیان باستان در سیزدهم تیـرماه جشن بزرگ تیرگان رو برگزار می کردند ...

و هوشنگ پادشاه پيشدادی ایران هم شغلِ نویسندگی ...

و کتابت رو در این روز به رسمیت شناخت و آنان رو گرامی داشت ...

هر چه که هست؛ در جایگاهِ رفیع "قلم" در دین و آیین ما شکی نیست ...

سوگندِ خداوند به قلم در قرآنِ کریم و احادیث و روایاتِ زیادی که در این باره هست ...

مسئولیتِ همه ما رو سنگین تر میکنه ...

مولا علی (ع) فرمودند: "عقل نویسنده در قلمِ اوست" ...

و با این حدیث، حرفی دیگر باقی نخواهد ماند ...

 جُز عرضِ تبریک به تمامِ صاحبان و همنشینانِ قلم ... :)

و اینکه یادی کنیم از نوایِ زیبای "ای قلم" ...

با صدای حاج ابراهیم رهبر و سروده شجاع الدین صفری (صفائی) ...

"ای قلم سوزلَرین دَه اَثر یوخ ...

آشنا دَن مَنَه بیر خَبَر یوخ ...

ای قلم در حرف هایت اثری نیست ...

از آشنا برای من خبری نیست ...

گَلدی بو جومعَه دَ گِشدی آلله ...

فاطمَه یوسیفینَّن خبر یوخ ...

این جمعه هم آمد و گذشت ای خدا ...

از یوسف فاطمه (س) خبری نیست ...

یاندی پروانَه لَر شمعِ سوندی ...

آیریلیقدان اورَه قانَه دوندی ...

پروانه سوخت و شمع زندگیش خاموش شد ...

از جدایی دل ها خون شد" ... (+)