جا داره تشکری داشته باشم از برخی دوستان قدیمی ...
که با همه کم کاری هایم - همچنان - خواننده مطالبم هستند ...
و هنوز این مسیر وبلاگی رو فراموش نکردند ...
دوستانی که هر از گاهی یادی از ما می کنند ...
خبری از خودشون می نویسند ...
این مهر و محبت و معرفت دوستانه باعث افتخارم هست و مایه دلگرمی ...
و یه عذرخواهی ...
بابت مطالب کامنت بسته ای که پُست می کنم ...
همچنان امیدوارم که دوباره وقت و حوصله و همتی پیدا کنم ...
برای وبلاگ نویسی همراه با تبادل نظر ...
ان شاء الله ...
در پاسخ به یه سوال تکراری و مشترک هم باید بنویسم که ...
در تلگرام هستم ...
مجبورم واسه ارتباطات کاری و خانوادگی ...
اما حضورم خیلی ناچیزه ...
نه کانال تلگرامی دارم ...
نه هیچ وقت گروه داشتم ...
در واقع [فعلا] اعتقادی به این موارد ندارم ...
چند باری نوشتم ...
این برنامه در حد پیام رسانی خوبه ...
اما نه برای خبر و مطلب و فیلم و عکس پراکنی ...
چت کردن و غرق شدن در گوشی رو هم اصلا قبول ندارم ...
البته خواننده هستم ...
مثل خیلی از فضاهای مجازی دیگه ...
شناخت و استفاده درست و کاربردی از رسانه ها،
نرم افزارها و شبکه های اجتماعی نکته مهمیه که خیلی ها ازش غافلند ...