سوژه نگار

اینم سال 93 و اولین پُست سوژه نگار  ... :)

اول؛ تشکر می کنم از همه دوستانی که سال نو رو تبریک گفتند ...

چه آنها که کامنت عمومی گذاشتند ...

چه دوستانی که خصوصی تبریک گفتند یا از طریق ایمیل و ...

مدت هاست – بنا به دلایلی - کامنت های خصوصی رو نمیخونم

مگر آنلاین باشم و کامنتی برسه ...

اما این یکی دو روز اخیر همه کامنت ها رو خوندم ...

ممنونم از همه دوستان ... :)

دوم؛ در این پُست یکی دو برنامه ریزی و تصمیم جدید اعلام میشه ...

امیدوارم شدنی و قابل اجرا باشه ...

سوم؛ در سالی که گذشت

با دوستان خیلی خوب و قابل احترامی آشنا شدم ...

و درس ها و تجربیات زیادی آموخته و اندوختم ... 

خاطرات تلخ و شیرین زیادی هم داشتم، البته بیشتر شیرین بود ...

چون من تمام سعی ام رو کردم که خیلی وارد حاشیه های وبلاگ نویسی نشم ...

برای همین خیلی دعوت ها و نظرات خصوصی آن چنانی رو نادیده گرفتم ...

به نظرم تا حدودی در آن مسیری که می خواستم وارد شدم ...

و اگر خدا بخواد رو به همون سمتی هستم که از ابتدا طراحی کرده بودم ...

وبلاگ رو دوست دارم چون جای دنجی هست واسه خودم ...

فارغ از اسم و رسم های معمول ...

 اینجا با روح و فکر مخاطبم ارتباط دارم ...

برعکس سایت های خبری و خبرگزاری هایی که هستم ...

برعکس تمام رسانه هایی که از ابتدای کار روزنامه نگاری ام باهاشون سر و کار داشتم ...

میخوام همین رویه ادامه داشته باشه - ان شاءالله - بدون افراط و تفریط ...

بدون شلوغ کاری و حاشیه پردازی ...

من در این کار الگوهای خوبی داشته و دارم که ازشون درس های زیادی یاد گرفتم ...

از هر کدوم درسی و تجربه ای گلچین کردم ...

برخی از وبلاگ هایی که دوست داشته و دارم؛ خیلی اوج گرفتند

و ناگهان کات کردند و این خیلی ناراحت کننده بود ...

البته وبلاگ نویس هایی رو هم می شناسم که آهسته و پیوسته کار می کنند ...

ایده آل من روش گروه دوم هست؛ بعید میدونم از پس این روش بر بیام ...

اما تلاشم رو می کنم ...

چون اوج گرفتن و ناگهان رها کردن یه کار رو نمی پسندم ...

از این شاخه به اون شاخه پریدن هم همین طور ... 

از اینکه سرم اونقدر گرم کاری باشه که از اطرافم غافل بشم رو نیز هم ... !

با همین تفکر هست که هیچ وقت جاه طلب نبودم در زندگی ...

و سعی کردم در هر کاری خیلی خیز بر ندارم ... !

"نردبان این جهان ما و منی است ...

عاقبت این نردبان افتادنی است ...

لاجرم آن کس که بالاتر نشست ...

استخوانش سخت تر خواهد شکست" ...

الان هم وبلاگم به نظر خیلی شلوغ شده ...

و داره وقتم رو - بیش از اونی که باید – میگیره ...

پس باید قبل از اینکه اوج بگیره؛ حواشی و زوائدش رو کم کنم ...

تصمیم گرفتم یه خونه تکونی اساسی در لینک ها [در همین تعطیلات] انجام بدم ...

و سال جدید فقط تبادل نظر و اندیشه داشته باشم ...

یعنی هر کی در پُست های وبلاگم مشارکت داشت برم وبلاگش ...

البته اگر وبلاگ داشت ... :)

همچنان خواننده وبلاگ ها هستم ...

ولی فقط برای وبلاگ هایی نظر میذارم که اینجا حضور داشته باشند ...

چهارم؛ تشکر ویژه دارم از خوانندگان ...

و دوستانی که در قسمت های لینک نگار و مهمان نگار وبم مشارکت داشتند ...

پنجم؛ هدف و سرلوحه اصلی سوژه نگار همچنان این جمله هست:

"بیشتر مراقب مایسطرون ها باید بود" ...

باز هم برای رسیدن به این هدف، به مراقبت و چشمان تیزبین شما نیازمندم ...

سال گذشته - چند باری - چند تایی از دوستان مشورت های خوب ...

و به موقعی بهم دادند که واقعا کمک کرد ...

و مایه افتخار و مباهاتم شد این همفکری ها ...

باز هم ازتون میخوام؛

ما رو از نظرات، پیشنهادها و انتقادات خودتون بی نصیب نذارید ...

ششم؛ یا علی مدد ...

"هر سال شروع قصه ای است؛ قصه تون بی غُصه باد" ...