سوژه نگار

"از گرما می نالیم، از سرما فرار می کنیم ...

در جمع، از شلوغی کلافه می شویم ...

و در خلوت، از تنهایی بغض می کنیم ...

تمام هفته منتظر رسیدن روز تعطیل هستیم ...

و آخر هفته هم بی حوصلگی تقصیر غروب جمعه است و بس ...

ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ...

ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ دقایق ﺯﻧﺪﮔﯿﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﯿﻞ می دهند ...

ﻣﺪﺭﺳﻪ، ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ، ﮐﺎﺭ ...

ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﻢ ...

ﺑﺪﻭﻥ لذت از ﻣﺴﯿﺮ ...

ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ است ﮐﻪ می خواهیم ﺑﮕﺬﺭد" ...

 تا 2 سال پیش ...

این توجه و قدر لحظات رو دونستن - کم و بیش - سرلوحه زندگی ام بود ...

داشت یادم می رفت ...

شاید به دلیل یک سری مشغله ها ...

دستش درد نکنه هر کی که این مطلب رو نوشت ... 

یادآوری شد برام ...